Rak płuc należy do najgroźniejszych nowotworów u ludzi. Nie inaczej jest, gdy choruje na niego pies lub kot. Co prawda pierwotne zmiany nowotworowe w płucach są bardzo rzadkie u obu gatunków, ale w przypadku występowania w organizmie raka złośliwego często występują przerzuty właśnie do tego obszaru. Tymczasem gdy nowotwór zajmie płuca, życie zwierzaka jest poważnie Zmiana drobnoguzkowa w badaniu TK płuc. bad.TK - PODOPŁUCNOWO W SEGMENCIE 8 PŁUCA PRAWEGO zmiana drobnoguzkowa wielkość 5mm,Upodstawy plata środkowego prawego oraz języczka płuca lewego zmiany włókniste i zrosty opłucnowo -osierdziowe.Wseg.6 prawym zagęszczenie drobnoguzkowewielkość ok.3mm.Poza tym płuca bez zmian ogniskowych Zator tętnicy płucnej oznacza stan, kiedy materiał zatorowy, czyli fragment skrzepu z żył głębokich kończyn dolnych lub miednicy mniejszej, zamyka jej światło. Przyczyny powstawania skrzepu w płucach to m.in.: ortopedyczne zabiegi chirurgiczne, urazy i złamania, niedowłady, długotrwałe unieruchomienia. Wśród objawów należy Fast Money. Radiogram przeglądowy (zdjęcie rentgenowskie) klatki piersiowej to podstawowe badanie obrazowe w diagnostyce chorób układ oddechowego. Współcześnie dysponujemy wprawdzie metodami obrazowania bardziej nowoczesnymi, wyrafinowanymi i zaawansowanymi technicznie, jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, ale koszty tych badań są znacznie większe od kosztu standardowego „zdjęcia płuc”, które od kilkudziesięciu lat służy jako podstawa diagnozy wielu schorzeń. Prześwietlenie płuc wykonujemy w dwóch projekcjach: tylno-przedniej oraz bocznej. Badanie to służy rozpoznaniu tych chorób, które zmieniają rozmiar tkanek lub sposób, w jaki absorbowane jest przez nie promieniowanie. W interpretacji zdjęć należy pamiętać, że „zacienieniem” nazywamy pola jasne a „przejaśnieniem” obszary ciemne. Najczęściej za pomocą omawianego badania diagnozujemy różne choroby układu oddechowego. spis treści 1. Zdjęcie RTG zapalenia płuc 2. Rozedma i POChP 3. Rak płuca 4. Prześwietlenie płuc przy gruźlicy 5. Co to są pylice? 6. Co to jest sarkoidoza rozwiń Zobacz film: "Tylko co piąty chory na POChP jest świadomy choroby" 1. Zdjęcie RTG zapalenia płuc Prześwietlenie płuc jest w tym przypadku absolutnym standardem, bardzo przydatnym nie tylko w postawieniu rozpoznania, ale i ocenie ciężkości choroby oraz diagnozowaniu powikłań, tj. ropień płuca, wysięk (obecność płynu) w jamie opłucnej, ropniak (obecność ropy) w jamie opłucnej. Często na podstawie zdjęcia rentgenowskiego płuc można nawet domniemywać o tym, który drobnoustrój doprowadził do zapalenia. Wskazaniami do wykonania badania RTG płuc są schorzenie w obrębie klatki piersiowej, w tym zaburzenia rozwojowe narządów klatki piersiowej oraz urazy klatki piersiowej. Ponadto RTG płuc wykonuje się przed zabiegiem chirurgicznym klatki piersiowej oraz po nim. Badania RTG płuc mają zastosowanie również w niektórych wskazaniach zdrowotnych (wskazane czynniki szkodliwe) z zakresu medycyny pracy. Nie u wszystkich pracowników podczas badań profilaktycznych medycyny pracy wykonuje się badanie RTG płuc. W najczęstszej postaci zapalenia płuc, powstającej na tle bakteryjnym, na zdjęciu rentgenowskim lekarz widzi tzw. zacienienie miąższowe - czyli jasne pole w miejscu, gdzie w normalnych warunkach znajduje się ciemny obraz, odzwierciedlający powietrze w płucach. Zacienienie jest spowodowane obecnością nacieku zapalnego. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Co oznaczają wyniki badania płuc u 57-latki? - odpowiada dr n. med. Tomasz Grzelewski Co znaczy nieprzemieszczający się guz w płucach? - odpowiada lek. Katarzyna Szymczak Co oznacza wynik badania RTG i zgrubienie okołooskrzelowe? - odpowiada lek. Aleksandra Witkowska Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Rozedma i POChP Jest to patologicznie zwiększone upowietrznienie tkanki płucnej, wynikające z uszkodzenia ścian pęcherzyków płucnych. Rozedma występuje w przebiegu POChP - przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, która nęka tysiące osób, przede wszystkim palaczy. Możliwe jest również występowanie rozedmy u osób nie chorujących na POChP - dotyczy ona aż 40% palaczy. Obszary dotknięte rozedmą mogą łączyć się i tworzyć tzw. pęcherze rozedmowe, które wymagają nieraz usunięcia operacyjnego. W przebiegu POChP z rozedmą obserwujemy w badaniu rentgenowskim klatki piersiowej obniżenie przepony, zwiększnie wymiaru przednio-tylnego („głębokości”) klatki piersiowej i zwiększenie przejrzystości płuc, spowodowane zalegającym w niej powietrzem. 3. Rak płuca Ta wyjątkowo groźna choroba jest najczęstszym nowotworem złośliwym na świecie. W prześwietleniu płuc diagnozuje się niestety zmiany już zaawansowane - praktycznie nie jest możliwe uwidocznienie nowotworów mniejszych niż o średnicy 1 cm. Dużo czulszym badaniem jest w przypadku raka płuc tomografia komputerowa. Zmiana w badaniu radiologicznym klatki piersiowej, nasuwająca podejrzenie raka to, tak jak w przypadku zapalenia płuc, zacienienie miąższowe. Jest ono zwykle mniejsze i bardziej „zlokalizowane”, o wyraźniejszych granicach niż naciek zapalny. W celu postawienia precyzyjnej diagnozy, konieczne jest wykonanie tomografii komputerowej, bronchoskopii i/lub biopsji. Czasem na podejrzenie raka naprowadzić mogą nawracające zapalenia płuc lub zmiany nieodmowe, czyli obszary „bez powietrza” w zdjęciu rentgenowskim, których przyczyną jest obecność w oskrzelu blokującego przepływ powietrza nowotworu. 4. Prześwietlenie płuc przy gruźlicy Tę groźną, być może niedocenianą, lecz nadal występującą dziś chorobę, wywołują bakterie - prątki gruźlicy. Mogą one wywoływać gruźlicę różnych narządów (opłucnej, skóry, węzłów chłonnych, jajników, opon mózgowo-rdzeniowych, osierdzia, kręgosłupa, układu moczowo-płciowego), jednak najczęstszą postacią pozostaje gruźlica płuc. Kluczowy w postawieniu diagnozy jest dodatni wynik badania bakteriologicznego, ale prześwietlenie płuc pozostaje bardzo istotne w naprowadzeniu na rozpoznanie. W badaniu tym obserwujemy nacieki i jamy, typowo w szczytowych częściach płuc - tam gdzie dociera najwięcej tlenu, potrzebnego prątkom do optymalnego rozwoju. 5. Co to są pylice? Jest to grupa chorób, które powstają w wyniku długotrwałego wdychania różnego rodzaju pyłów. W przebiegu pylicy dochodzi do włóknienia płuc. Najczęściej narażenie na szkodliwe pyły ma miejsce w pracy, dlatego pylice zaliczane są do chorób zawodowych. Zaliczamy tu np. pylicę krzemową czy pylicę górników kopalń węgla, a także pylicę azbestową. Prześwietlenie płuc jest podstawą rozpoznawania pylic. Zmiany w tym badaniu pojawiają się zwykle po ok. 10-letnim narażeniu na dany rodzaj pyłu. Są to różnej wielkości i kształtu zacienienia, odzwierciedlające guzkowate zmiany. W ich obrębie czasem występują zwapnienia, powodujące, że przejaśnienia są bardziej wysycone (jaśniejsze). 6. Co to jest sarkoidoza Schorzenie to należy do tzw. chorób ziarniniakowych i dotyka nie tylko płuca, ale również wiele innych narządów, tj. skóra, oczy, węzły chłonne, wątroba, nerki. Jej przyczyna nie została dotąd poznana. Występuje najczęściej u osób młodych - w wiek 20-40 lat. Na podstawie obrazu prześwietlenia płuc w badaniu radiologicznym klatki piersiowej klasyfikuje się sarkoidozę w jednym z pięciu stadiów jej rozwoju. Znaczenie ma tu nie tylko obecność patologicznych zmian w płucach (zacienienia, włóknienie), ale także powiększenie węzłów chłonnych, które również zaobserwować można w zdjęciu rentgenowskim. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy POChP czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc daje oczywiste objawy. Niestety, są one mylone z innymi dolegliwościami. Jeśli nie możesz złapać tchu po wejściu na drugie piętro, albo męczy cię poranny kaszel to nie bagatelizuj tych objawów. To może być właśnie przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Jakie są przyczyny POChP? Jak przebiega leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc? Spis treściPalenie to główna przyczyna POChPJak się rozwija POChP?Objawy POChPDiagnoza POChPPOChP: tlen na receptę Poradnik Zdrowie: kiedy iść do pulmonologa? POChP czyli przewlekła obturacyjna choroba płuc przez wiele lat nie daje objawów. Tajemniczym wyrazem w nazwie choroby jest "obturacja". W medycynie oznacza zwężenie wewnętrznej średnicy (tzw. światła) np. naczynia krwionośnego czy oskrzeli. W tym przypadku polega na znacznym zwężeniu dróg oddechowych. Chory nie może wypchnąć powietrza z płuc, choć też i jego nabranie może być trudne. Osoba, która doświadcza obturacji oskrzeli, odczuwa: duszność ucisk w klatce piersiowej często słyszy własny świszczący oddech Palenie to główna przyczyna POChP Za podstawową przyczynę rozwoju choroby uważa się palenie tytoniu. W dymie papierosowym znajduje się ponad 4 tys. związków, które trafiają do płuc. Są one tak silnie trujące, że mobilizują płuca do obrony, czyli wytwarzania większej ilości śluzu. Jednocześnie część znajdujących się w dymie substancji blokuje ruch rzęsek i niszczy je, pozbawiając płuca możliwości samooczyszczania. Rozwija się choroba zwana przewlekłym zapaleniem oskrzeli, której pierwszym objawem jest kaszel. Toksyczne substancje pochodzące z dymu, ale również zanieczyszczenia z powietrza osądzają się w śluzie pokrywającym drogi oddechowe - od tchawicy, przez oskrzela, po najmniejsze oskrzeliki (na ich końcach znajdują się pęcherzyki płucne). Śluz zatrzymuje zanieczyszczenia, następnie miliony mikroskopijnych rzęsek rytmicznie przesuwają je z powrotem do gardła. Kaszląc i chrząkając, sporą część z nich usuwamy. Jak się rozwija POChP? Jednak duża część toksyn dostaje się do pęcherzyków płucnych. By je unieszkodliwić, organizm wysyła swoje wojsko: białe krwinki (leukocyty). W walce z truciznami część leukocytów ginie i rozpada się w tkance płucnej, uwalniając tzw. elastazę. Ten silny enzym uszkadza włókna sprężyste w płucach i sprawia, że zniszczeniu ulega mnóstwo pęcherzyków płucnych, a pozostałe są nadmiernie rozdęte. To stan charakterystyczny dla rozedmy płuc. Właśnie pęcherzyki płucne odgrywają kluczową rolę w wymianie gazowej (czyli procesie oddychania). Otaczają je narzynka włosowate, którymi płynie krew zbierająca z całego organizmu dwutlenek węgla - zbędny produkt przemiany materii. Pęcherzyki płucne pobierają dwutlenek węgla (wydychamy go), a krew nasyca się życiodajnym tlenem. Gdy mamy mało pęcherzyków płucnych, cały organizm jest poważnie niedotleniony. Kiedy zniszczenia płuc spowodowane przez przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę nałożą się na siebie - rozwija się przewlekła obturacyjna choroba płuc. Posłuchaj, co o POChP mówi prof. Paweł Śliwiński z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie i Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc. Aby zatrzymać POChP: Regularnie zażywaj leki. Bezwzględnie rzuć palenie i nie przebywaj wśród osób palących. Unikaj zanieczyszczonego powietrza, np. pyłu węglowego, spalin, dymu kominowego. Chroń się przed zakażeniami dróg oddechowych, w sezonie infekcji unikaj dużych skupisk ludzi, szczep się co roku przeciw grypie. Ruszaj się na świeżym powietrzu, dużo spaceruj, wykonując zalecone przez lekarza ćwiczenia oddechowe. Zdrowo się odżywiaj - dieta powinna być bogata w białko, wapń (ale nie nabiał, który zwiększa wydzielanie śluzu), potas, witaminę C. Ważne jest picie sporej ilości płynów niegazowanych. Z menu wyeliminować trzeba sól i produkty zwiększające ilość gazów w jelitach (np. rośliny strączkowe, kalafior, cebula, kapusta). Objawy POChP 94 proc. Polaków przebadanych przez TNS OBOP przyznaje, że nie zna terminu POChP i nigdy nie słyszało o tym schorzeniu. Tymczasem warto wiedzieć, że choroba przez lata nie daje charakterystycznych objawów. Mimo to postępuje, a zmiany zachodzące w płucach są tylko częściowo odwracalne. Zaczyna się od drobnych trudności z oddychaniem przy wysiłku, który kiedyś wykonywaliśmy bez problemu. Pogorszenie sprawności zauważamy dopiero wtedy, gdy połowa płuc jest zniszczona. Pojawia się kaszel i odkrztuszanie plwociny, głównie rano, po zetknięciu się z chłodnym powietrzem. Potem nasilają się duszności także w czasie odpoczynku czy snu. W miarę rozwoju choroby obturacyjnej w klatce piersiowej odczuwa się ucisk, a przy każdym oddechu słychać głośny świst. Diagnoza POChP Masz krótki oddech, meczysz się przy niewielkim wysiłku? W ramach NFZ musisz zrobić badania. Spirometria - pozwala sprawdzić, czy płuca są starsze niż nasz wiek kalendarzowy. Do komputera wprowadza się dane: płeć, wiek, wzrost - to pozwala ustalić normy przewidziane dla naszych płuc. Najpierw wydychamy całe powietrze, a potem nabieramy go jak najwięcej w płuca. Następnie przez 6 sekund wydychamy powietrze przez ustnik i dzięki temu zmierzona zostaje pojemność życiowa płuc (VC), czyli największa objętość powietrza, jakie dana osoba może nabrać po najgłębszym wydechu. Druga badana cecha płuc jest szybkość wydechu (FEV1), czyli maksymalna objętość powietrza, jaka wydychamy w pierwszej sekundzie. Komputer oblicza stosunek VC i FEV1 do norm przewidzianych dla nas. Gazometria (badanie poziomu gazów we krwi) - do badania pobiera się krew z tętnicy i mierzy w niej stężenie tlenu oraz dwutlenku węgla – niski poziom tlenu i wysoki dwutlenku węgla wskazuje na przewlekłe zapalnie oskrzeli. Pulsoksymetria - na palec ręki lub płatek ucha zakłada się czujnik, który mierzy zawartość tlenu we krwi. RTG płuc - na zdjęciu można rozpoznać zaawansowana rozedmę płuc i pewne cechy zapalenia oskrzeli. POChP: tlen na receptę Jeśli badania wykażą, że chorujemy na POChP i nie jest to jeszcze stadium zaawansowane, zwykle wystarczy rzucić palenie, dobrze się odżywiać i zacząć systematycznie ćwiczyć, aby choroba się nie rozwijała. Jeżeli jest zaawansowana, szansę na powrót do pełnego zdrowia są znikome. Ale możemy sobie przedłużyć życie. Warunkiem jest zerwanie z nałogiem, przyjmowanie leków rozszerzających oskrzela i działających przeciwzapalnie. Niezbędne są także środki wykrztuśne. Pomocna jest tlenoterapia. Tlen nie leczy, ale przynosi ulgę. W skrajnych przypadkach lekarze czasem decydują się na leczenie chirurgiczne. Terapią ratującą życie jest przeszczep płuc lub operacja zmniejszenia objętości płuc. Choć brzmi to paradoksalnie, wycięcie części płuc zmienia ułożenie żeber, a dzięki temu łatwiej oddychać. prof. Tadeusz Orłowski, kierownik Kliniki Chirurgii Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie POChP: podstępna choroba Powinni się jej bać wszyscy palacze. Przede wszystkim dlatego, że powoli niszczy płuca. W skrajnych przypadkach prowadzi do uwięzienia człowieka w łóżku i krótkiego życia pod maską tlenową. Przyjmuje się, że statystyczny chory na POChP ma ok. 40 lat. Niestety, wiek ten obniża się. Szacujemy nawet, że co najmniej 10 proc. populacji ma mniej lub bardziej zauważalne objawy schorzenia. Jest to związane nie tylko z paleniem tytoniu, ale także naturalnym procesem starzenia się płuc. Z wiekiem maleje wydolność naszych płuc. Dlatego trzeba dbać o płuca i podobnie jak robimy prześwietlenie, warto też wykonać co kilka lat spirometrię – badanie proste, nieobciążające organizmu i tanie. Dziennikarka od ponad 40 lat zaangażowana w popularyzację edukacji zdrowotnej. Laureatka wielu konkursów dla dziennikarzy zajmujących się medycyną i zdrowiem. Otrzymała m. in. Nagrodę Zaufania „Złoty OTIS” w kategorii „Media i Zdrowie”, Wyróżnienie Św. Kamila przyznawane z okazji Światowego Dnia Chorego, dwukrotnie „Kryształowe Pióro” w ogólnopolskim konkursie dla dziennikarzy promujących zdrowie oraz wiele nagród i wyróżnień w konkursach na „Dziennikarza Medycznego Roku” organizowanego przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia. Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: prof. Tadeusz Orłowski, kierownik Kliniki Chirurgii Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc Śródmiąższowe zapalenie płuc, inaczej śródmiąższowe włóknienie płuc, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, daje podobne objawy. Jednak są one niespecyficzne, przez co śródmiąższowe zapalenie płuc łatwo pomylić z innymi chorobami. Może to opóźnić postawienie właściwej diagnozy, a co za tym idzie - wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jakie są przyczyny i objawy śródmiąższowego zapalenia płuc? Na czym polega leczenie? Spis treściŚródmiąższowe zapalenie płuc - przyczynyŚródmiąższowe zapalenie płuc - objawyŚródmiąższowe zapalenie płuc - diagnostykaŚródmiąższowe zapalenie płuc - leczenie i rokowania Śródmiąższowe zapalenie płuc, inaczej śródmiąższowe włóknienie płuc, to choroba pęcherzyków płucnych, której istotą jest ich stan zapalny, prowadzący do włóknienia płuc. Śródmiąższowe zapalenie płuc to choroba przewlekła i postępująca. Wyróżnia się kilka typów śródmiąższowego zapalenia płuc: zwykłe (zwyczajne) śródmiąższowe zapalenie płuc (samoistne włóknienie płuc) nieswoiste (niespecyficzne) śródmiąższowe zapalenie płuc kryptogenne organizujące zapalenie płuc limfocytarne śródmiąższowe zapalenie płuc ostre śródmiąższowe zapalenie płuc (dawniej zespół Hammana i Richa) Poradnik Zdrowie: kiedy iść do pulmonologa? Śródmiąższowe zapalenie płuc - przyczyny Zwykłe śródmiąższowe zapalenie płuc Przyczyna samoistnego włóknienia płuc jest nieznana. Przypuszcza się, że jest to proces nieprawidłowego gojenia wielokrotnych, mikroskopijnych uszkodzeń nabłonka pęcherzyków płucnych przez nieokreślone bliżej czynniki. Jednak według niektórych źródeł w 0,5-3,7 proc. przypadków choroba występuje rodzinnie i dziedziczy się Choroba występuje zwykle u osób po 50. roku życia, częściej u mężczyzn. Zapadalność na chorobę wzrasta wraz z wiekiem. Nieswoiste śródmiąższowe zapalenie płuc Może występować w przebiegu chorób tkanki łącznej (takich jak, np. twardzina układowa, reumatoidalne zapalenie stawów, zespół Sjögrena i zapalenie skórnomięśniowe) alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych, reakcji na leki. Występuje u osób w wieku 40-50 lat i raczej nie ma związku z paleniem tytoniu. Kryptogenne organizujące zapalenie płuc Organizujące się zapalenie płuc ma w 2/3 przypadków nieznaną przyczynę, w pozostałych występuje w przebiegu chorób tkanki łącznej, nowotworów płuc lub innych narządów, jako reakcja na leki, po przeszczepieniach narządów. Jest też związane z infekcyjnym zapaleniem płuc. Limfocytarne śródmiąższowe zapalenie płuc Jego przyczyną może nie być znana, ale kilkakrotnie częściej jest wynikiem innych chorób, takich jak pierwotne hipogammaglobulinemie, pierwotna żółciowa marskość wątroby, zakażenie wirusem HIV, wirusem Ebstein-Barr i choroby tkanki łącznej (często występuje w zespole Sjögrena). Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc Przyczyna tej postaci śródmiąższowego zapalenia płuc jest nieznana. Brane są pod uwagę czynniki zakaźnie, jak wirusy, toksyczne czynniki wziewne i predyspozycja genetyczna. Czytaj też: Czy bakteryjne zapalenie płuc jest zaraźliwe? Śródmiąższowe zapalenie płuc - objawy We wszystkich typach choroby jej początek jest podstępny, często trudno uchwytny. Chorzy zgłaszają: uporczywy, suchy kaszel duszność, początkowo pojawiająca się podczas wysiłku, a potem w czasie spoczynku. Duszność ta może się nasilać od miesięcy, a nawet lat W przypadku zwykłego śródmiąższowego zapalenia płuc pojawiają się dodatkowo palce pałeczkowate (występują u ponad połowy chorych z tą postacią choroby). Z kolei kryptogenne organizujące się zapalenie płuc przypomina ostrą infekcję wirusową z objawami grypopodobnymi - poza kaszlem i dusznością, pojawiają się także gorączka i osłabienie. Grypę przypomina także - ale tylko początkowo - ostre śródmiąższowe zapalenie płuc. Śródmiąższowe zapalenie płuc - diagnostyka Osłuchanie pacjenta Badanie czynnościowe płuc (podstawowym jest spirometria) RTG klatki piersiowej/ tomografia komputerowa płuc o wysokiej rozdzielczości (TKWR) badanie mikroskopowe fragmentu płuca Czytaj też: Zachłystowe zapalenie płuc - co warto o nim wiedzieć? Śródmiąższowe zapalenie płuc - leczenie i rokowania We wszystkich postaciach śródmiąższowego zapalenia płuc stosuje się glikosteroidy. Lekarz powinien skierować pacjenta do ośrodka domowego leczenia tlenem. Wówczas chory otrzymuje koncentrator, który cały czas wytwarza potrzebny mu tlen. Najgorszym rokowaniem odznacza się ostre śródmiąższowe zapalenie płuc. W tym przypadku skuteczność leczenia jest bardzo mała, a śmiertelność wynosi 50-100 Oporne na leczenie jest też zwykłe śródmiąższowe zapalenie płuc. Średnie przeżycie w tej chorobie jest porównywalne do przeżycia w chorobach nowotworowych i wynosi od chwili rozpoznania 2-3 Jaka to choroba? Pytanie 1 z 12 Co dolega temu dziecku? Atypowe zapalenie skóry Atopowe zapalenie skóry Atypiczne zapalenie skóry

drobnoguzkowe zmiany w płucach objawy